'Dankzij het PAB kunnen mijn kinderen iets persoonlijks van hun leven maken'

Kinderen en jongeren groeien op in verschillende contexten. Wat nodig is, waarvan ze dromen, wijzigt met de leeftijd. Van gepamperde baby worden ze lerende jongeren. Hun persoonlijkheid krijgt vorm, ze maken vrienden. Ze bereiden zich voor op de toekomst en maken zich uiteindelijk los van hun ‘nest’.

Voor kinderen en jongeren en hun familie is dat ook wat zij wensen. Met de juiste ondersteuning op het juiste moment kan dat. Zo een goede begeleiding van bij het begin, om de handicap te aanvaarden en een weg te vinden om er mee om te gaan. Het juiste hulpmiddel op het juiste moment brengt heel gewone dingen binnen bereik. Die noden evolueren. En zeker als dat kind of die jongere net als zijn brus of vriendjes, gewoon naar school wil, of deelnemen aan zeg maar, de paralympics.
Dan rekenen ze vaak op klasgenoten, vrijwilligers, familieleden, of ook: persoonlijke assistenten. Die helpen bij het wassen, het aankleden. Of gaan mee op daguitstap. Sommige kinderen hebben heel intensieve ondersteuning nodig, 24/24u. Dan maakt een persoonlijke assistent of een poetshulp het verschil voor een kwaliteitsvol leven.

Met het persoonlijke assistentiebudget kunnen kinderen en jongeren met een handicap en hun omgeving zelf bepalen hoe ze hun leven zien en organiseren.

Kathleen, mama van 4 kinderen (drie van hen hebben het fragiele X-syndroom) getuigt:
“Arne heeft de neiging om zich afhankelijk op te stellen bij volwassenen, maar Helena (Persoonlijke assistent van Arne) moedigde hem aan om zoveel mogelijk zelf de touwtjes in handen te nemen. Een persoonlijke assistent vergelijk ik wel eens met een witte stok voor blinden: het is een hulpmiddel, maar je moet zelf blijven lopen en richting kiezen. Ik ben apetrots op mijn kinderen. Het PAB heeft ons mogelijkheden gegeven die we anders nooit gekend hadden. Dankzij het PAB kunnen mijn kinderen iets persoonlijks van hun leven maken. Ze ervaren die vrijheid en ze vinden het prachtig. Ik leer nog elke dag van hen en zij leren van hun assistenten en van mij. Als ik mensen vertel hoe gelukkig we zijn, snappen ze niet goed wat ik bedoel. Toch is het zo. De humor van mijn kinderen geeft me zuurstof.”

Jef Breda, was er van bij het begin, bijna 20 jaar geleden. Hij adviseert het VAPH met zijn expertise en vertelt wat voor hem de grootste verwezenlijking van het PAB is:
“Dat is de autonomie die het mensen met een handicap geeft. Jonge mensen kunnen dankzij het PAB loskomen van hun ouders en hun milieu. Ze kunnen op eigen benen staan, een eigen leven leiden. Ook los van de voorzieningen. Al blijf ik geloven in de meerwaarde van de vergunde zorgaanbieders. De autonomie mag niet doorslaan in een hyperindividualisme.”
Zijn  toekomstperspectief/: “We moeten meer vertrekken vanuit de eigen mogelijkheden en dan geleidelijk de mensen de garantie geven: als het nodig is, kunnen we de ondersteuning opschalen.”

De volledige interviews met Kathleen en Jef Breda lees je in het juni-nummer 2021 van  gratis magazine Sterk.

(De gebruikte (stock)foto gaat niet over gezin Kathleen, is hier ter illustratie)